Huil maar
Huil je tranen maar
Laat ze maar lopen
In een zee van onmetelijk verdriet
Door de eeuwen heen
Jouw vrouw zijn niet begrepen in jouw essentie
Huil maar
Huil je tranen maar
Laat ze maar gaan
De eeuwigheid uit
Vallend in de oceaan
Jouw vuur eindelijk gezien
In het licht van jouw bestaan
Huil maar
Huil je tranen maar
Jouw man zijn niet begrepen
Jouw wil opgelegd en vertrapt
Door de voet van de duivel
Verlangend naar macht en rijkdom
De liefde verzwolgen
Huil maar
Huil je tranen maar
Jouw kind zijn misbruikt
Jouw onschuld genomen
In de vergissing van de mensheid
Huil maar
Huil je tranen maar
Ze mogen worden gezien
Want in het zien
Kan gevoeld worden
In het delen
Kan geheeld worden
In het voelen
Kan afgevoerd worden
Al die collectieve oude pijn
De misvattingen door de eeuwen heen
De goddelijke essentie
En de liefde
Vergeten
Huil maar
Huil je tranen maar
Laat ze maar gaan
Laten we samen huilen
En onze zielen
Schoon wassen
Huil maar
Tot je niet meer kan
Kom maar
Open je hart maar
Kijk maar in mijn ogen
En voel mijn verdriet
Want het is ook het jouwe
Als we samen kunnen huilen
Kan de zon weer doorbreken
In de zin van ons bestaan.
© Leonie Linssen, 11 september 2017
O wat spreekt dit gedicht me aan. De tranen willen weer rijkelijk stromen. Na de ontmoeting met mijn tweelingziel is mijn ziel diep geraakt, Ongelooflijk wat er dan met je gebeurt,Totaal van de benen geslagen. Maar het beeld van je ziel schoonwassen geeft troost. Als dat is wat er gebeurt, is het goed.
De onvoorwaardelijke liefde die in je leven is gekomen, blijft en is er altijd.
Dank je wel voor dit prachtige gedicht.