Ooit was ik een zwaan
Leefden wij ons leven samen
Genoten we
Samen zweven door de lucht
In liefde verbonden met het universum
Ooit waren wij twee witte zwanen
hoorden wij bij elkaar
Jij en ik
niemand anders nodig hebbend
Eeuwige trouw
tot de dood ons scheidt
Ooit was ik een zwaan en vloog jij naast me
zag ik jouw krachtige witte vleugels
Verbonden in hetzelfde ritme
Lange vluchten door de lucht
Genietend van de vrijheid
Een dag
Een moment
Een knal
Jij werd geraakt
binnen een seconde tuimelde je
naar beneden
Ooit was ik een zwaan
Geraakt door paniek en verwarring
Achterblijvend
in pijn en verdriet
Ooit was ik een zwaan
Die niet meer durfde te vliegen
Eenzaam en verloren
Een leven zonder jou
Een zinloos bestaan
Ooit was ik een zwaan
Hoorde ik jouw ziel die riep
Kom, mijn lief, kom
Ook al zie je mijn vleugels niet
We kunnen nog steeds
Samen vliegen
Maar ik begreep het niet
Ik liet je gaan
Ooit was ik een zwaan
Overmand door verdriet
Wat is vliegen nu nog
Zonder jouw witte vleugels aan mijn zijde?
Ooit was ik een zwaan
Monogaam en trouw
Uitgeput door kou en verlangen
Gestorven van verdriet en eenzaamheid
Nu ben ik een vrouw
en ben jij een man
In een wereld vol
tegenstrijdige belangen en verlangens
Met een hart zo groot en vol liefde
Dat het zelfs liefde delen kan
De ziel van de liefde
Heeft geen lichaam nodig
Om te kunnen vliegen
Om Liefde te kunnen leven
Om samen te kunnen genieten
Om Liefde te kunnen zijn
Mijn lief
Laten we samen vliegen
Als zielen met elkaar
Genietend van samenzijn in vrijheid
Een zijn met het al
Verbonden met het universum
Vlieg je met me mee?
