Categorie Persoonlijk

Liefde is…. van jezelf houden!

Een ding is me tijdens mijn genezingsproces van borstkanker de afgelopen periode duidelijk geworden: Liefde is... van jezelf houden.

Ik herinner me een mail van een klant die ik ontving vlak voordat ik de knobbel in mijn borst ontdekte. Hij vroeg me naar aanleiding vandeze nieuwsbrief hoe je dat eigenlijk doet, van jezelf houden. Het was alsof ik met mijn mond vol tanden stond want ik had plotseling geen antwoord meer. Alles wat ik wilde schrijven leek plotseling raar en vreemd.

Liefde delen is helen – doe je mee?

Nu twee dagen geleden bij mij borstkanker is gediagnostiseerd, ziet mijn leven er plotseling heel anders uit. De komende periode staat mijn genezing voorop. Op dit moment zijn het nog onzekere tijden omdat het behandelplan nog niet rond is en afhankelijk is van allerlei onderzoeken.

Het klinkt misschien vreemd, maar ik heb niet het idee dat de grond onder mijn voeten uitslaat, of dat ik in een diep dal ben gevallen. Ik ben zelf een beetje verbaasd van de moeiteloze manier waarop ik dit nieuws tot me heb genomen. Het voelt een beetje alsof het zo moest zijn. Mijn lief vindt het onzin, ik heb gewoon pech gehad en dat zullen heel veel mensen denken. Misschien is dat ook wel zo.

Desalniettemin voel ik sterk de behoefte om alles wat ik het afgelopen jaar geleerd en ervaren heb op spiritueel gebied, in te zetten en te gebruiken voor mijn genezingsproces.

Carnaval, maskers en je ware gezicht

Terug van mijn schrijfretraite kom ik in Den Bosch op het station. Ik zie mensen gekleed in vrolijke kleuren, ze maken muziek en vieren feest: het is duidelijk anders dan anders. Met carnaval mag je gek doen, jezelf laten gaan. Je doet een masker op en laat jezelf van een andere kant zien. Hoera!

Ik moet ineens denken aan een carnavalsavond op de middelbare school. Ik moet 15 geweest zijn of zo. In die periode had ik vaak depressieve gevoelens. Ik had namelijk het idee dat iedereen in de wereld maskers droeg, want wat ik zag van de mensen stemde totaal niet overeen met hoe ik me van binnen voelde: onzeker, vertwijfeld, angstig, verlangend naar liefde en genegenheid. Nee, ook ik durfde dat niet aan de buitenwereld te laten zien. Van buiten was ik de vrolijke meid die met haar buitengewone fantasie en vrolijkheid iedereen aan het lachen maakte. Van binnen voelde ik me het tegenovergestelde.

van zelfkritiek naar zelfcompassie

Met een nog weeïg gevoel in mijn buik schrijf ik deze blog, de restanten van een buikgriep. Afgelopen zaterdag, bij mijn workshop op het Boekenfestijn, zat ik er nog middenin. Ik twijfelde bij het opstaan al of ik niet beter in mijn bed kon blijven liggen, maar de camera's van www.zelfzijn.nl die mijn workshop zouden opnemen trokken teveel. Dus sleepte ik mezelf uit bed, op naar een inspirerende dag!

Dat werd het ook. Althans voor zover ik het kon beoordelen hadden de bezoekers het naar hun zin. Zelf vocht ik vooral tegen mijn lijf. Mijn workshop met de titel 'Polyamorie als weg naar bewustwording' trok vooral nieuwsgierige vrouwen.

Als je ziek bent, dan is de energie vooral naar binnen gekeerd. Dat merkte ik ook tijdens de workshop.

Uit mijn comfortzone – bloggen over de liefde

Deze week blog ik op vrouw.nl van de Telegraaf. Als gastblogger mag ik een week lang schrijven over de liefde, mijn leven en wat er op dat gebied allemaal gebeurt. Vandaag heb ik mijn zoveelste blog opgestuurd. Ik vind het hartstikke spannend om te doen. Want jezelf verplichten een dagboekblog bij te houden op het gebied van de liefde, zorgt er in ieder geval ook voor dat ik uit mijn comfortzone kom. Het voelt onrustig en onzeker. Ik heb gemerkt heb dat ik dingen schrijf die ik normaal gesproken niet zo snel zou delen met de wereld.

Toch is het ook weer goed om dat te ervaren. Het is immers waartoe ik al mijn klanten uitdaag: als je dingen in je leven wilt veranderen zul je uit je comfortzone moeten stappen.

Van jezelf houden – Valentijn en polyamorie

Valentijnsdag staat van oudsher in het teken van het uiten van jouw geheime liefde aan diegene die dat nog niet weet. In die zin staan polyamoreus leven en Valentijn haaks op elkaar. Want bij polyamorie is er geen sprake van geheimhouding of stiekem gedoe, maar zijn alle betrokkenen op de hoogte van elkaars bestaan en hebben zij afspraken hoe om te gaan met elkaars grenzen en behoeften.

Sinds de transmissietraining bij Alex Vartman heb ik ontdekt dat het mij openstellen voor meer liefde in mijn leven, me veel gemakkelijker afgaat dan voorheen. Dat heeft geresulteerd in een aantal nieuwe liefdes in mijn leven. De wijze waarop de liefde zich in mijn leven openbaart is iedere keer weer anders.

Geloof en vertrouwen in de liefde – Biodanza

Gisteren mocht ik weer een dag volop en intens genieten van de liefde. Biodanza is een geweldige manier om de liefde in dansvorm te beleven. Renee en Alexander hadden een prachtige dag georganiseerd, met als thema 'Geloof en vertrouwen in de liefde'. Voor mij kwam de dag precies op het juiste moment.

Want soms gaat het in de liefde niet helemaal zoals ik wil. Liefde kent immers ook een keerzijde, we kunnen geraakt en gekwetst worden, wat zich vertaalt in gevoelens als pijn en verdriet, boosheid of onmacht. Het zijn gevoelens die we liever niet ervaren en die we liever wegdrukken uit ons leven. Ook mijn polyamoreuze liefdesleven kent deze keerzijde van de liefde en de afgelopen maanden heb ik dat weer gemerkt. Dan volgt de innerlijke strijd, wat is goed voor mij? Waar kies ik voor ? Durf ik de pijn los te laten?

Oefening in Loslaten – digitale Apple uitdagingen

Vandaag voel ik een vreemd soort opluchting in mij. Dat wat ik al maanden vreesde is uiteindelijk uitgekomen. Na aanvankelijk verdriet, is berusting ontstaan en gek genoeg ook een stuk bevrijding. Ik ben verbaasd over de hoeveelheid energie die het teweeg brengt!

Een aantal maanden geleden ben ik overgegaan van Windows naar Apple, met als doel om minder PC problemen te hebben. Mijn ervaringen met de iPhone waren zo geweldig dat ik dacht dat Apple de wondere wereld was waarin alles goed zou gaan. Helaas bleek de werkelijkheid iets anders.

Innerlijke strijd

Al dagen ben ik geveld door de griep. Sinds gisteren ben ik koortsvrij en heb ik iets meer energie. Dat wil zeggen dat ik af en toe een paar uurtjes zit, naar buiten kijk of wat lees op Twitter of in een boek. Ik zou blij moeten zijn maar dat ben ik niet.

Vannacht had ik het gevoel dat er in mijn lijf zich een ware strijd afspeelde. Ik droomde over demonen die het gevecht aangingen met het goede in mij. Ze probeerden me te vertellen dat niets aan me deugde, dat er niets was om van te houden, dat ik niks voorstelde. Badend in het zweet werd ik wakker.

Valse start

Nederland springt massaal in koude wateren, feliciteert elkaar met het geweldige 2011 en eet oliebollen. Vriendinnen proosten op nieuwjaarsborrels met champagne. Ondertussen likt Tinkypoes voor het eerst in haar leven ongestraft aan de resten van een ondefineernaar toetje van yoghurt met muesli. Het bleek toch weer te veel te zijn voor mijn zieke lijf.

Mijn lief heb ik uit puur schuldgevoel de stad in gestuurd. In plaats van samen met anderen te genieten van een multiorgastisch Liefdesfeest en tantrafestijn in een Belgisch kasteel, kussen we elkaar op de wang bij het passeren van de jaarwisseling. We willen allebei niet dat hij straks ook dagen horizontaal ligt, geveld door griep en koortsaanvallen. Ik had toch echt hele andere lichaamssensaties in gedachten voor dit weekend.